Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα θαύματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Για λόγους υγείας δεν παραβρέθηκα στην πανηγυρική θεία λειτουργία.
Ο Σεβασμιότατος όμως Μητροπολίτης μας , με τίμησε ιδιαίτερα, ερχόμενος στο σπίτι μου. Μου ζήτησε και με παρότρυνε να διηγηθώ γραπτώς τα γεγονότα της ζωής μου και μάλιστα τη φοβερότερη περιπέτειά μου. Ζητώ τη βοήθεια του Θεού, και ξεκινώ να γράφω με δυσκολία, ξεθάβοντας μνήμες που χρόνια κρατούσα θαμμένες βαθιά μέσα μου.
«Τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύσεται
ει μη εν προσευχή και νηστεία.»
Ματθαίου κ΄ιζ στ.21
Γεννήθηκα στο Κατωμέρι Μεγανησίου Λευκάδος, στις 12 Αυγούστου 1930. O πατέρας μου ονομαζόταν Νικόλαος και καταγόταν από τον Πόρο Λευκάδος. Η μάνα μου ονομαζόταν Μαρία Καλλινίκου και καταγόταν από το Κατωμέρι Λευκάδος. Παντρεύτηκαν το 1928 και εγκαταστάθηκαν έκτοτε στο Κατωμέρι. Οι γονείς μου ήταν θρησκευόμενοι άνθρωποι. Εκκλησιάζονταν συνεχώς και κατά διαστήματα κοινωνούσαν. Νήστευαν σε όλες τις καθιερωμένες νηστείες της εκκλησίας μας. Από τη νηστεία δεν εξαιρούσαν κι εμένα. Έτσι από τα μικρά μου χρόνια μου έδωσαν χριστιανική ανατροφή. Ήμουν ήσυχο παιδί, όμως για τις μικρές αταξίες που έκανα, με τιμωρούσε ο πατέρας μου με μαλώματα και κανένα χαστουκάκι. Η μάνα μου με υπεραγαπούσε, σαν μοναχοπαίδι που ήμουν.
Στον πατέρα μου, που ήταν γεωργός, άρεσε πολύ η τάξη και η δικαιοσύνη και προσπαθούσε από τη μικρή μου ηλικία να μου μεταδώσει τις αξίες του και τις καλές του συνήθειες. Φοίτησα στο Δημοτικό σχολείο Κατωμερίου. Πολλές φορές ο δάσκαλός μου κ.. Μπακόλας με συνέχαιρε για την τάξη και την καθαριότητα που υπήρχε στα τετράδια και τα βιβλία μου. Αυτό θύμωνε τους συμμαθητές και φίλους μου, που συνεχώς με φοβέριζαν ότι κάποτε θα μου τα μουτζουρώσουν όλα. Οι γονείς μου είχαν μεγάλο ενδιαφέρον για μένα, είχαν όνειρα για το μέλλον μου κι αγωνίζονταν ώστε να μη στερούμαι τίποτε. Όταν ήμουν στην Έκτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου, έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο σχετικό με ιεραποστόλους. Από τότε γεννήθηκε μέσα μου ο πόθος της ιεραποστολής. Ονειρευόμουν να σπουδάσω θεολογία και να γίνω ιεραπόστολος στην Αφρική.
Σε ηλικία δέκα ετών ο πατέρας μου με πήγε και χειρουργήθηκα στην Πάτρα. Μετά από ένα χρόνο με πήγε και ξαναχειρουργήθηκα. Στη διάρκεια του εμφυλίου, στα δύσκολα εκείνα χρόνια, χειρουργήθηκα τέσσερις φορές ακόμη. Έκανα συνολικά έξι χειρουργικές επεμβάσεις.
Ένα από τα γεγονότα της παιδικής μου ηλικίας που χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μου και μου έμεινε αξέχαστο είναι το εξής:
Το καλοκαίρι του 1943 ήρθαν οι Γερμανοί κι εγκαταστάθηκαν στο Βαθύ Μεγανησίου. Το απόγευμα της μέρας που ήρθαν, οι γονείς μου κι εγώ βρισκόμασταν στο αμπέλι μας, λίγο έξω από τα τελευταία σπίτια του Βαθιού. Εκεί ο πατέρας μου, εκτός από το αμπέλι, διατηρούσε κι έναν μικρό κήπο με λαχανικά. Κάποια στιγμή είδα να πλησιάζει στο αμπέλι μας ένας μεγαλόσωμος Γερμανός. Παρ’ όλο που η είσοδος ήταν ανοιχτή, έσπασε τους ξύλινους μπάλους με τα χέρια του και με κλωτσιές γκρέμισε τη λιθιά του αμπελιού μας. Μπήκε μέσα και ποδοπάτησε όλα τα λαχανικά που καλλιεργούσε ο πατέρας μου στον κήπο. Μετά μπήκε στο αμπέλι με τα κλήματα. Τα έσπαγε και φώναζε με όλη του τη δύναμη. Ο πατέρας μου, νομίζοντας ότι ο Γερμανός ήθελε καλά σταφύλια, έκοψε τα καλύτερα σταφύλια μας και του τα έδωσε. Εκείνος του τα πέταξε στο πρόσωπο και άρχισε να τον κλωτσά. Ο πατέρας μου έπεσε κάτω βογκώντας από τους πόνους. Ο Γερμανός τότε άρπαξε εμένα από το στήθος ουρλιάζοντας κι έβαλε το πιστόλι του στο κεφάλι μου. Η μάνα μου έντρομη έπεσε αμέσως στα πόδια του και τον παρακαλούσε να μη με σκοτώσει. Τις έδωσε κι αυτής μερικές κλωτσιές κι έπεσε λιπόθυμη. Εμένα με πέταξε με βαρβαρότητα πάνω στα κλήματα κι έφυγε. Οι γείτονες από τα διπλανά αμπέλια κι από τα τελευταία σπίτια του χωριού, παρακολουθούσαν έντρομοι. Φαίνεται ότι ο Γερμανός το έκανε αυτό για να τρομοκρατήσει τους κατοίκους. Ήμουν τότε δέκα τριών χρονών κι αυτό το γεγονός χαράχτηκε στην ψυχή μου. Φοβήθηκα πολύ. Τις νύχτες έβλεπα εφιάλτες και ξυπνούσα έντρομος για πολύ καιρό.
Το 1944 εγκαταστάθηκα στην πόλη της Λευκάδος, για να φοιτήσω στο οχτατάξιο Γυμνάσιο. Γράφτηκα αμέσως και στα Κατηχητικά σχολεία και παρακολουθούσα το μέσο, που αντιστοιχούσε στην ηλικία μου , αλλά και το ανώτερο. Γράφτηκα και στις χριστιανικές ομάδες , που είχε οργανώσει ο τότε Ιεροκήρυκας, πατήρ Νικηφόρος Δεδούσης. Ο πατήρ Νικηφόρος με αγάπησε ιδιαίτερα και με σύστησε στον τότε μητροπολίτη Λευκάδος και Ιθάκης Δωρόθεο. Και οι δύο με φρόντισαν, με συμβούλευαν και με προστάτευαν από διάφορα παραστρατήματα της παιδικής ηλικίας. Ήμουν πολύ ευχαριστημένος από την επικοινωνία που είχα μαζί τους και με ευχαριστούσε ιδιαίτερα και η επικοινωνία με τα άλλα παιδιά του κατηχητικού και των χριστιανικών ομάδων.
Στο Γυμνάσιο δεν ήμουν από τους πρώτους μαθητές, αλλά ήμουν πολύ επιμελής και τακτικός σε όλα. Κάποια μέρα εκμυστηρεύτηκα στον μητροπολίτη και στον ιεροκήρυκα, τον πόθο που είχα από την έκτη τάξη του Δημοτικού, να σπουδάσω Θεολογία, να γίνω άγαμος κληρικός και να πάω ιεραπόστολος στην Αφρική. Ο Δεσπότης μου είπε: «Να σε βοηθήσει ο Θεός να πραγματοποιηθεί ο πόθος σου, αλλά να ξέρεις ότι, αυτό που θέλουμε δεν πραγματοποιείται πάντα. Ο Θεός μπορεί να έχει άλλο σχέδιο για σένα».
Posted in
θαύματα
Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι ιερείς να βλέπουν το λαό εν μέσω καλοκαιριού (5 Αυγούστου 2016) να προσέρχεται κατά εκατοντάδες και σε λίγο να γίνονται χιλιάδες για να αποχαιρετίσουν τον πνευματικό τους πατέρα.
Στο παρακάτω βίντεο, το οποίο μας έστειλε ο αναγνώστης megasfilippos, φαίνεται ξεκάθαρα το Ιερό Σκήνωμα του πατρός Σάββα Αχιλλέως ακάλυπτο στο πρόσωπο αλλά και εύκαμπτο, αν και είχε παραμείνει στο ψυγείο για δύο ημέρες, όπως μπορείτε να δείτε στο 1.15′ στο παρακάτω βίντεο.
Φωνές ακούγονται να λένε: «κοιτάξτε κοιτάξτε ο παππούλης!!
Εμείς δεν χρειάζεται τίποτα άλλο να πούμε, θα πει ο Θεός όταν θα θελήσει να φανερώσει την αγιότητα του γέροντα.
Posted in
θαύματα
Ήταν φθινόπωρο του 2002 όταν έκανα τα χαρτιά μου για να καταταγω στον στρατό σαν επαγγελματίας οπλιτης. Λίγες μέρες πριν δώσω τις απαιτούμενες εξετάσεις αρρωσταίνω από τα νεφρά μου.
Η διάγνωση των γιατρών στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ριου ήταν οξεία σπειραματονεφριτιδα, κάτι που το παθαίνει ένας στις εκατό χιλιάδες και το ξεπερνούν ελάχιστοι. Συνήθως είναι ο προθάλαμος της αιμοκάθαρσης και της μεταμόσχευσης των νεφρών. Στα 22 μου λοιπόν έμοιαζε να τελειώνει η ζωή μου. Μόνο στην ιδέα πως θα έπρεπε να κάνω αιμοκάθαρση κάθε δυο μέρες αλλά και μεταμόσχευση, γκρεμιζοντουσαν όλα μπροστά μου.
Posted in
θαύματα
ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΤΟΥ ΣΥΝΕΒΕΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ.
ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΕΞΕ ΟΤΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΣΤΑΖΕ ΜΥΡΟ. ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΤΕΦΘΑΣΑΝ ΙΕΡΕΙΣ ΟΠΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΖΗΣΕΙ.
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΜΥΡΟΒΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΕΙΔΑΝ ΕΚΠΛΗΚΤΟΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ ΝΑ ΣΤΑΖΟΥΝ ΜΥΡΟ ΕΠΙΣΗΣ. ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΛΥΣ ΚΑΤΕΦΘΑΣΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΙΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ. ΠΟΛΛΟΙ ΔΙΗΓΟΥΝΤΕ ΟΤΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ.
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΑΡΟΤΡΥΝΟΥΝ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ. ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΧΤΗΚΕ ΕΥΛΟΓΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΕ ΜΥΡΟ..
Posted in
θαύματα
Αρχ. Στέφανος Σέρβος Αγιορείτης Καρούλια.
Έκδοσις Ζ΄
Αρχ. Στέφανος Σέρβος Αγιορείτης Καρούλια.
Σε όλες μου τις εκθέσεις προσπαθώ να παρουσιάσω με τη μεγαλύτερη δυνατή πληρότητα τα αληθινά γεγονότα που έζησα στις 11 Ιουλίου 1976, στα σαράντα οκτώ χρόνια τις ζωής μου. Χάρις σε αυτά τα πνευματικά οράματα, άλλαξε από τότε η ζωή μου όλη.
Ως ανάπηρος πολέμου πηγαίνω κάθε χρόνο για θεραπεία σε κάποιο από τα ιαματικά μας μπάνια. Έτσι και εκείνη τη χρονιά του 1976, το τέλος του Ιουνίου και μέρος του Ιουλίου το πέρασα στα μπάνια της Ματαρούσκα. Έμενα στο ξενοδοχείο Ζίτσα.
Μετά από δέκα μέρες θεραπεία, διέκοψα στις 9 Ιουλίου προσωρινά τη διαμονή μου στα ιαματικά λουτρά (μπάνια) λόγω επιστροφής στο σπίτι μου στο Κραγκούγιεβατς, για να παραστώ την επόμενη μέρα στο μνημόσυνο μιας στενής συγγενής μου.
Μετά την τέλεση του μνημοσύνου κίνησα την άλλη μέρα, στις 11 Ιουλίου, λίγο πριν τις 10, με το αυτοκίνητο μου από το Κραγκούγιεβατς για τα μπάνια της Ματαρούσκα για να συνεχίσω τη θεραπεία που άρχισα. |
Posted in
θαύματα
Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟ KNOXVILLE ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΚΤΗΣ ΤΩΝ ΗΠΑ,ΚΑΗΚΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ..Η ΙΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΘΙΚΤΗ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΓΥΑΛΙ-ΤΖΑΜΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΚΕΠΑΖΕ ΕΛΙΩΣΕ,ΤΟ ΞΥΛΟ ΚΑΙ Η ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ ΔΕΝ ΕΠΑΘΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ!!!ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΟ ΞΥΛΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΠΡΩΤΟ ΛΑΜΠΑΔΙΑΣΕΙ ΑΦΟΥ Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΛΙΩΣΕ ΤΟ ΓΥΑΛΙ!!!
Του χρήστη facebook Manolis Prasinos
Posted in
θαύματα
επιμέλεια:πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου
Το ιερό λείψανο του οσίου Ιωάννου του Ρώσου μεταφέρθηκε στο Νέο Προκόπι της Ευβοίας τον Οκτώβριο του 1924, από τους Πρόσφυγες, . Εκεί εγκαταστάθηκαν οι Έλληνες που ήλθαν από το Προκόπι της Μικράς Ασίας. Το 1930 άρχισε να κτίζεται εκεί ο περικαλλής ναός, προς τιμήν του Αγίου, ο οποίος ολοκληρώθηκε μετά από πολλούς κόπους των πιστών το 1951. Τότε μεταφέρθηκε ο Άγιος στο νέο Ναό, όπου και εκεί βρίσκεται μέχρι σήμερα. Είναι ένα από τα μεγάλα προσκυνήματα της πατρίδος μας. Οι πιστοί καταφθάνουν από όλα τα μέρη του κόσμου, προσκυνούν τον Άγιο , επικαλούνται την βοήθεια του και τον ευχαριστούν για τα τόσα θαύματα που επιτελεί .
Posted in
θαύματα
Β.Εμφάνιση του Χριστού πριν την ταφή νεκρού παιδιού.
To μωρό που βλέπετε στην φωτογραφία νά ‘χει στην αγκαλιά του ο Κύριος έχει κοιμηθεί.Απαρηγόρητος ο Πατέρας από τον μοιραίο αυτό χαμό του γιού του έκλεγε και οδυρώταν.
Την ώρα του ύστατου χαίρε όμως κατάφερε να βρεί το κουράγιο, να πάρει μια φωτογραφική μηχανή και να φωτογραφήσει το νεκρό μοναχοπαίδι του μέσα στο φέρετρο (μνήμα) λίγο πριν την ταφή..
Κατά την εμφάνιση του φίλμ όμως η φωτογραφία που εμφανίστηκε κατά θαυμαστό τρόπο είναι αυτή που βλέπουμε τώρα και η οποία ήταν ένα μύνημα παρηγορίας από τον Κύριο πρός τον απαρηγόρητο πατέρα.
Posted in
θαύματα
Ανάμεσα στην Πέτρα και στον Μόλυβο βλέπουμε ξαφνικά στο βάθος μακριά ένα πάρα πολύ έντονο κίτρινο και ταυτόχρονα λαμπερό φως. Αναρωτηθήκαμε και οι δύο τι φως είναι αυτό. Στην αρχή υποθέσαμε ότι κάποια πυρκαγιά. Όμως η φωτιά έχει πιο κόκκινο φως και δεν είναι τόσο έντονο. Δεν δώσαμε και πολύ σημασία και πήγαμε για την διασκέδαση μας.
Την επομένη το πρωί έπρεπε να συνοδέψω νεοτοποθετημένους οπλίτες της Μονάδας στην καθιερωμένη τότε εκδρομή του γύρου του νησιού με στάσεις στον Ταξιάρχη, στον Αγ. Ραφαήλ, στο Πλωμάρι, στην Ερεσό, στο Σίγρι και επιστροφή το απόγευμα στην Μονάδα. Παρεμπιπτόντως ήταν η Τρίτη συνεχόμενη Κυριακή που γινόταν αυτή ή εκδρομή με διαφορετικούς οπλίτες.
Κάθε φορά που πηγαίναμε στον Αγ. Ραφαήλ η ηγουμένη της μονής μας έλεγε την ιστορία της μονής και του Αγίου και διάφορα θαύματα του. Εκείνη την ημέρα την ξενάγηση μας την έκανε μια καλόγρια. Όταν ρώτησα που είναι η ηγουμένη, η καλόγρια φανερά σοκαρισμένη και συγκινημένη μου είπε: « Καλά δεν μάθατε τι έγινε? Χθες βράδυ εμφανίστηκε στο μοναστήρι ο Άγιος μέσα σε ένα έντονο κίτρινο φως, περπάτησε στους διαδρόμους της μονής και μετά εξαφανίστηκε. Τώρα η ηγουμένη είναι στο κελί της και προσεύχεται».
Κοιταχτήκαμε με τον Αντώνη και καταλάβαμε τι ήταν αυτόν το φως που είδαμε εμείς την προηγουμένη το βράδυ, χιλιόμετρα μακριά, ανάμεσα στην Πέτρα και τον Μόλυβο.
Posted in
θαύματα
Ήρθε η εποχή να πραγματοποιηθεί η προφητεία του Μεγάλου Αντωνίου...
Ομιλία του π. Αντωνίου Φραγκάκη.
(σχόλιο agia-trias: το θέμα παρουσιάζεται κυρίως απ΄το 17:00 λεπτό και έπειτα).
Posted in
θαύματα
ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ
Το θαύμα του ασθενούς που συγκλονίζει.
Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο κ. Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στη Λάρνακα του Οσίου Ρώσου....
Φορούσε πιζάμες και ένα ταξί τον περίμενε στην Βορεινή πύλη της Εκκλησίας. Όταν τελείωσε τη μυστική του συνομιλία με τον Όσιο, ξεκίνησε με αργά βήματα, σέρνοντας τις παντόφλες στο δάπεδο και προχωρούσε προς την έξοδο.
Τον σταμάτησε ένας ιερέας της μονής και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα, γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά και ήρθε στην εκκλησία με πιζάμες και αν... επιθυμούσε νατου έδινε δωμάτιο στον ξενώνα να αναπαυθεί για λίγο αν το είχε ανάγκη.
- Όχι πάτερ, απάντησε και συνέχισε, με ξεκούρασε για πολλά χρόνια ο Άγιος, αυτός, ο μεγάλος και θαυματουργός γιατρός που υπηρετείτε. Σήμερα το πρωί στον «Ευαγγελισμό», στο Νοσοκομείο, ήρθε η γυναίκα μου να με δει.
Έχει περάσει δεκαετία και πλέον να σταθώ όρθιος όπως με βλέπετε τώρα. Μία χρόνια πάθηση του νευρικού συστήματος και μία αρρώστια που είχα περάσει μου έφεραν αναπηρία τόση που έχασα τη θέση μου, πήρα πρόωρα σύνταξη και οδηγήθηκα στα Νοσοκομεία γιατί μετά το δεύτερο χρόνο είχα πάνω από 80% παράλυση των κάτω άκρων.
Posted in
θαύματα
Ένα άλλο θαυμαστό περιστατικό , που δείχνει πόσο ζωντανή είναι παρουσία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ , είναι και το ακόλουθο:
Ένα ανδρόγυνο προχωρημένης ηλικίας από την Θεσσαλονίκη, στολισμένο με ευλάβεια και θεοσέβεια, ήρθαν και προσκύνησαν τον Ιούλιο του 2008 την Παναγία μας. Στην μετέπειτα συζήτηση ο ηλικιωμένος κύριος είπε τα εξής εντυπωσιακά.
“Ένα καλοκαίρι εγώ πήγα κοντά σ’ έναν Γέροντα που ασκείται σ’ ένα μοναστήρι της Μυτιλήνης και μ’ έμαθε να προσεύχομαι. Μ’ έμαθε όλες τις προσευχές και επειδή του είπα πως θα πάω να προσκυνήσω και τον Αρχάγγελο Μιχαήλ στο Μανταμάδο, μ’ έβαλε και έμαθα το απολυτίκιό του, “Όπου επισκιάσει η Χάρις σου, Αρχάγγελε…”
Ο γυιός μου εκείνη την εποχή υπηρετούσε στρατιώτης στην Μυτιλήνη. ¨Ήθελε έξι μήνες για να τελειώσει. Τότε παρουσιάστηκε μια θέση σε μία μεγάλη εταιρεία ηλεκτρικών συσκευών. Αλλά δεν ήταν δυνατόν να περιμένει η θέση έξι μήνες κενή. Εγώ όμως πίστευα πως ο Αρχάγγελος θα βοηθήσει!
Πρέπει όμως να ομολογήσω πως παλιότερα ήμουν πολύ δύσπιστος. Μου έλεγε η μητέρα μου:
- Παιδάκι μου, μην είσαι δύσπιστος. Όταν οι Βούλγαροι απαγόρευαν να λειτουργήσουμε ένα εκκλησάκι των αγίων Αναργύρων στην γιορτή τους, οι άγιοι δάκρυσαν. Εγώ, με το χέρι μου, με το δάχτυλό μου σκούπισα το δάκρυ τους από την εικόνα!
Από την ημέρα όμως αυτή που πήγα να προσκυνήσω τον αρχάγγελο και να προσευχηθώ για τον γυιό μου, όλα άλλαξαν.
Ενώ ήμουν γονατιστός, μπροστά στην εικόνα του και του έλεγα “κάνε κάτι, Αρχάγγελε, να τακτοποιηθεί το παιδί μου, να πάρει τη θέση αυτή”, μετά σηκώθηκα για ασπαστώ την εικόνα του. Καθώς το βλέμμα μου έπεσε στο πρόσωπό του, ταράχτηκα και συγκινήθηκα μαζί. Η εικόνα είχε ζωντανέψει μπροστά μου! Τα μάτια του ανοιγόκλειναν και τα χείλη του εκινούντο!
Αυθόρμητα φώναξα την γυναίκα μου που ήταν εκεί κοντά. Αλλά ώσπου να έρθη εκείνη, δεν είδε τίποτε.
Από τότε κοιτάω με δέος την κάθε εικόνα. Όταν θέλει ο Θεός, κι αυτές ζωντανεύουν!
Όσο για την θέση στην εταιρεία, κατά θαυμαστό τρόπο κρατήθηκε κενή για έξι μήνες και την πήρε ο γυιός μου!”
“τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις
δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν”
( Λουκ. 18, 27 )
Ας είναι δοξασμένος εις τους αιώνες.
Από το βιβλίο: «ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ουράνια μηνύματα
Θαυμαστά γεγονότα»
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΑΡΝΑΚΟΒΑΣ
ΔΩΡΙΔΑ 2009http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2013/12/blog-post_3212.html
Posted in
θαύματα
Posted in
θαύματα
Λάρνακα του Οσίου Ρώσου.
Φορούσε πιζάμες και ένα ταξί τον περίμενε στην Βορεινή πύλη της Εκκλησίας. Όταν τελείωσε τη μυστική του συνομιλία με τον Όσιο, ξεκίνησε με αργά βήματα, σέρνοντας τις παντόφλες στο δάπεδο και προχωρούσε προς την έξοδο.
Posted in
θαύματα
Στη συνείδηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας η Παρθένος Μαρία κατέχει ιδιαίτερη και ξεχωριστή θέση, που είναι καρπός άδολης και καρδιακής αγάπης του λαού του Θεού προς το πρόσωπό της. Η θέση αυτή δεν την αυτονομεί, δεν την εξυψώνει υπερβαλλόντως και αναρμόστως, προκαλώντας εσωτερικές αμφιβολίες και αντεγκλήσεις, αλλά την καθιστά αυτή που ακριβώς είναι, σε σχέση
πάντα με τον Ιησού Χριστό, τον Υιό και Θεό της.
πάντα με τον Ιησού Χριστό, τον Υιό και Θεό της.
Γι’ αυτό «η τιμή που δείχνουμε στην Θεοτόκο όχι μόνο δε μειώνει την λατρεία μας προς τον Θεό, αλλά, ακριβώς, έχει το αντίθετο αποτέλεσμα: όσο περισσότερο τιμούμε τη Θεοτόκο, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε τη μεγαλειότητα του Υιού της, επειδή τιμούμε τη Μητέρα ακριβώς λόγω του Υιού» (Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ).
Η Ορθόδοξη Θεολογία, λοιπόν, έρχεται να συνεχίσει και να εμπλουτίσει την Ορθόδοξη παράδοση, μια παράδοση που, το ένα και μοναδικό πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, το πολλαπλασιάζει και το μετασχηματίζει, αποδίδει σ’ αυτό ονόματα και ιδιότητες, ανάλογα με την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα κάθε περιοχής, χωρίς να καταστρέφει, όμως, ούτε στιγμή τη μοναδικότητά του. Και ενώ θα περίμενε κανείς αυτή η πολυδιάσπαση του προσώπου, από την Μεγαλόχαρη στην Εικοσιφοίνισσα, από την Ξενιά στη Χοζοβιώτισσα, από την Γλυκοφιλούσα στην Γοργοϋπήκοο, από την Σουμελά στην Ελευθερώτρια κ.ο.κ. να προκαλεί σύγχυση, εντούτοις, αποκαλύπτει την χωρίς μέτρο αγάπη των πιστών, τον ασίγαστο και διαχρονικό πόθο των παιδιών να δουν και να μιλήσουν στη Μητέρα τους, σύμφωνα με τις προσωπικές τους ανάγκες, προϋποθέσεις και ιδιαιτερότητες.
Posted in
θαύματα
Διαβάστε τη συγκλονιστική επιστολή που μας απέστειλε αναγνώστης του "Αγιορείτικου Βήματος", θέλοντας να μοιραστεί μαζί μας το θαύμα που βίωσε από τον Άγιο Ραφαήλ."Λέγομαι Δημητρόπουλος Παναγιώτης και μένω στον Πύργο της Ηλείας. Ήθελα να γράψω και εγώ ένα μεγάλο θαύμα από τους προστάτες μου, Άγιο Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη. Σε πρώτη επαφή ήρθα με τους Αγίους από τα 20 σχεδόν χρόνια μου μετά από επίσκεψη στο Μοναστήρι στη Λέσβο. Από τότε άλλαξε η ζωή μου με αναρίθμητα θαύματα προς εμένα και την οικογένεια μου.
Κάθε στιγμή ένιωθα κοντά μου τον Άγιο Ραφαήλ, η παρουσία του σε κάθε βήμα και δυσκολία μου. Εδώ στον Πύργο η εργασία μου είναι στα φορτηγά ως φορτοεκφορτωτής και μια μέρα εκεί που είμαι σκυμμένος να πάρω ένα δέμα, το μικρό φορτηγάκι έρχεται πίσω με φόρα χωρίς να το βλέπω. Μεμιάς ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος και γυρίζω να δω τι έχει συμβεί.
Το φορτηγάκι έχει σταματήσει δέκα μόλις πόντους από μένα! Ο οδηγός, που ήταν τρομοκρατημένος, δεν ήξερε που είχε χτυπήσει, γιατί, όπως και ο ίδιος μας είπε μετά, δεν είχε πατήσει καν τα φρένα του και το αυτοκίνητο ήταν σαν να έπεσε πάνω σε τοίχο.
Posted in
θαύματα
Ένα σύγχρονο θαύμα έλαβε χώρα στην Αμερική. Ένα αντρόγυνο παπικών στην πολιτεία New Mexico των Η.Π.Α. αποφάσισε να ασπασθεί την Ορθοδοξία. Αφού έγιναν οι σχετικές ενέργειες, ο ορθόδοξος ιερέας τους όρισε την ημέρα της ένταξής τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία, λέγοντας τους ότι υπάρχουν δύο τρόποι, ήτοι: η χρίση με το Άγιο Μύρο και ο αναβαπτισμός.
Ο άνδρας προτίμησε τον πρώτο, ενώ η γυναίκα ζήτησε τον αναβαπτισμό της. Μετα το μυστήριο και την εμφάνιση των φωτογραφιών έμειναν έκθαμβοι, διότι τη γυναίκα,που αναβαπτίσθηκε, έλουζε ένα εκθαμβωτικό φως!
Δεν έχουμε κανένα λόγο να μη πιστέψουμε την είδηση, διότι είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι η αληθινή Εκκλησία του Χριστού είναι η Ορθοδοξία μας και έξω από αυτή δεν υπάρχει η χάρις του Θεού και ως εκ τούτου τα «μυστήρια» των ετεροδόξων είναι άκυρα!
Πηγή: Εφημερίδα«Ορθόδοξος Τύπος», Εβδομαδιαία Έκδοσις της Πανελληνίου Ορθοδόξου Ενώσεως(Π.Ο.Ε.).
http://www.pentapostagma.gr
Posted in
θαύματα
